1976 r. Episkopat Polski przesyła do marszałka Sejmu PRL list protestacyjny przeciw projektowi wprowadzenia do Konstytucji PRL zapisów: o przewodniej roli PZPR w państwie, a także o socjalistycznym charakterze państwa, o trwałym i nienaruszalnym sojuszu Polski ze Związkiem Socjalistycznych Republik Sowieckich, o zależności respektowania przez władze PRL praw obywateli od wykonywania przez nich obowiązków wobec państwa.

1976 r. Jan Olszewski, Wojciech Ziembiński, Antoni Pajdak i Stanisław Szczuka wysyłają list do Sejmu przeciwko zapowiadanym zmianom w Konstytucji PRL, zwłaszcza zapisowi o trwałym i nienaruszalnym sojuszu Polski ze Związkiem Sowieckim.

1976 r. Przedstawiciele środowiska Znak wysyłają do Komisji Konstytucyjnej Sejmu list, w którym zwracają uwagę m.in. na naruszenie zasady równości obywateli w razie wprowadzenia do Konstytucji zapisu o kierowniczej roli PZPR. List podpisują: Bohdan Cywiński, Kazimierz Czapliński, Antoni Gołubiew, Tadeusz Mazowiecki, Hanna Malewska, Andrzej Święcicki, Jerzy Turowicz, Jan Tyc, Stefan Wilkanowicz i Jacek Woźniakowski.

1971 r. W niedzielę po południu, bez uprzedzenia strajkujących, do Warskiego przybyli Gierek, Jaroszewicz oraz ministrowie obrony i spraw wewnętrznych, gen. Wojciech Jaruzelski i gen. Franciszek Szlachcic. Blisko dziewięciogodzinna debata z reprezentantami robotników w stoczniowej świetlicy była ewenementem w całej historii państw komunistycznych. Wprawdzie Gierek nie zgodził się na powrót grudniowych cen żywności, niemniej aprobata dla przekształcenia Komitetu Strajkowego w Komisję Robotniczą, nadzorującą wybory w zakładowych strukturach partyjno-związkowo-młodzieżowych, stanowiła kolejny przełom.

1981 r. W dniach 24 - 25 stycznia odbył się I Ogólnopolskiego Zjazd Prasy Związkowej w Hucie Katowice, podczas którego powołano Agencję Prasową "Solidarności" (AS). Jej działalność przetrwała do ogłoszenia stanu wojennego.

1988 r. W Warszawie powstaje Niezależny Ruch Społeczny „Solidarność” im. ks. Jerzego Popiełuszki . Jako samodzielna organizacja nie przetrwał natomiast NSZZ "Solidarność" ustanowił ks. Jerzego Popiełuszkę swoim patronem.

1989 r. Spotkanie władz z przedstawicielami NSZZ "Solidarność" w Magdalence.
1990 r. Z nazwy Stoczni Gdańskiej im. Lenina znika oficjalnie i na zawsze nazwa jej patrona. Chociaż została w późniejszych latach podjęta w otoczeniu ówczesnego prezydenta Gdańska, P. Adamowicza, na szczęście nieudana próba powrotu do dawnej nazwy zakładu z Leninem. Tłumaczono to potrzebą wiernego odtworzenia artefaktów z przeszłości Gdańska.

1990 r. Kongres Założycielski Socjaldemokracji Rzeczypospolitej Polskiej (obradujący w trakcie XI zjazdu PZPR) daje początek nowej partii na polskiej scenie politycznej, która w praktyce staje się spadkobierczynią dogorywającej PZPR, przejmując jej majątek lecz wybierając nowe władze (m.in. A. Kwaśniewski, L. Miller). Organem prasowym jest „Trybuna” (bez dodatku Ludu).

1990 r. Po dwóch dniach obrad ostatniego zjazdu PZPR delegaci (XI) podjęli decyzję o samorozwiązaniu partii, która swoje początki datuje na koniec 1948 r.

1980 r. Andrzej Kołodziej działacz WZZ Wybrzeża, sygnatariusz Karty Praw Robotniczych i współredaktor niezależnego biuletynu „Robotnik Wybrzeża”, zatrudniony w Stoczni Gdańskiej im. Lenina został wyrzucony z pracy.
1982 r. Po manifestacji pod Pomnikiem Poległych Stoczniowców, wskutek starć ulicznych z milicją i oddziałami ZOMO, w Gdańsku zostało rannych 6 osób cywilnych. W ramach represji wydłużono godzinę milicyjną, wyłączono prywatne telefony, wprowadzono zakaz poruszania się prywatnymi samochodami (do 16.02).
1982 r. Prezydent USA Ronald Reagan ogłosił 30 stycznia 1982 r. Dniem Solidarności z Narodem Polskim.
1989 r. W Białymstoku zostały odnalezione zwłoki ks. Stanisława Suchowolca, przyjaciela ks. Jerzego Popiełuszki, kapłana związanego Solidarnością i prześladowanego przez służby PRL.

1981 r. Premiera filmu dokumentalnego „Robotnicy `80” Andrzeja Chodakowskiego i Andrzeja Zajączkowskiego, przedstawiającego sierpniowy strajk w Stoczni Gdańskiej i negocjacje z Komisją Rządową.

1976 r. Prozaik i publicysta Jerzy Andrzejewski wysyła do Sejmu PRL kolejny protest przeciw planowanym zmianom w Konstytucji PRL – tzw. List 101, podpisany przez przedstawicieli świata nauki i sztuki.

1977 r. Sejm PRL ratyfikuje międzynarodowe Pakty Praw Człowieka uchwalone przez Zgromadzenie ONZ.

1977 r. W pomieszczeniach kościoła oo. Jezuitów przy ul. Rakowieckiej w Warszawie, udostępnionych przez ks. Andrzeja Zarzyckiego, odbywa się spotkanie, na którym powstaje Nurt Niepodległościowy z inspiracji: Andrzeja Czumy, Jana Dworaka, Macieja Grzywaczewskiego, Piotra Krawczyka, Leszka Moczulskiego, Romualda Szeremietiewa i Ryszarda Zielińskiego. Według koncepcji Leszka Moczulskiego NN miał powołać do życia Ruch Obrony Praw Człowieka i Obywatela (ROPCiO).

1977 r. Członkowie KOR wysyłają depeszę do sygnatariuszy Karty 77 w związku z śmiercią działacza opozycji, filozofa Jana Patočki, zmarłego po wielogodzinnym przesłuchaniu.

1977 r. W Poznaniu funkcjonariusze SB i MO przeprowadzili rewizje w mieszkaniu członków Teatru Ósmego Dnia. Oficjalnym powodem rewizji był udział aktorów w akcji zbierania funduszy na pomoc robotnikom i rozpowszechnianie materiałów KOR.

1977 r. Pod zarzutem spowodowania śmierci Jana Brożyny zostają aresztowani: Stanisław Nowakowski, Roman Piasecki i Wiesława Skórkiewicz, która była świadkiem pobicia Brożyny przez funkcjonariuszy MO.

1977 r. Do marszałka Sejmu PRL, a także do Episkopatu Polski zostaje przesłany Apel do społeczeństwa polskiego – bez podpisów sygnatariuszy, informujący o powołaniu i celach Ruchu Obrony Praw Człowieka i Obywatela.

1977 r. W Warszawie, w mieszkaniu Antoniego Pajdaka, odbywa się konferencja prasowa, w której uczestniczą m.in. działacze Nurtu Niepodległościowego: Leszek Moczulski, Emil Morgiewicz, Adam Wojciechowski i Wojciech Ziembiński. Na konferencję przybyło sześciu korespondentów ze znanych i opiniotwórczych międzynarodowych agencji prasowych: Reuters, UPI, AFP i ANSA. Na konferencji ogłoszono powstanie Ruchu Obrony Praw Człowieka i Obywatela oraz przedstawiono Apel do społeczeństwa polskiego.

1975 r. Prof. Edward Lipiński składa w Kancelarii Sejmu PRL napisany przez Jakuba Karpińskiego, Jacka Kuronia i Jana Olszewskiego tzw. List 59, w którym przedstawiciele świata nauki i kultury wyrażają sprzeciw wobec zapowiadanych zmian w Konstytucji PRL: zapisu o przewodniej roli Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej w państwie oraz o trwałym i nienaruszalnym sojuszu Polski ze Związkiem Sowieckim. Sygnatariusze domagają się zagwarantowania w Konstytucji wolności sumienia i praktyk religijnych, wolności pracy, wolności słowa i informacji oraz wolności nauki.

1975 r. Sejm PRL powołuje komisję nadzwyczajną pod kierownictwem przewodniczącego Rady Państwa Henryka Jabłońskiego, w celu przygotowania projektu ustawy o zmianie Konstytucji PRL.